Van werk weer terug in het backpack leven.

Het is al weer een tijdje geleden dat we een verhaal hebben geschreven dus hebben we onze dagboeken even weer opengeslagen. We waren gebleven tussen de gember, wat overigens niet zo stinkt als dat we vertelden. We hebben nog gewerkt tot ongeveer eind Maart. Op een doorsnee zaterdagavond hadden we Fab en Julio de twee jongens uit Belgie weer ontmoet, wat weer voor een erg gezellige avond zorgde. Julio zou voor twee weken naar Thailand gaan en Fab zou bij ons blijven om dagelijks na het werk gezellig een filmpje te kijken en aan ons geld te verliezen met het pokeren

In de weekenden en op vrije dagen gingen we met hem mee om te surfen wat uiteindelijk toch wel een redelijk resultaat gaf. (oordeel zelf na het zien van de foto’s). De foto van Mark aan het surfen was overigens bijna zijn laatste foto geweest want even daarna maakte hij kennis met de minder mooie kant van de zee, een RIP! En niet de rip van rust in vrede wat dus ook bijna van toepassing was maar het fenomeen dat je in de zee wordt getrokken en niet weer terug kunt komen. Na enkele benauwde minuten kwam er een lifeguard die het kostbare leven kwam reden. Wat Mark uiteindelijk nog wat koppijn en buikpijn opleverde. Dus de volgende vrije dag maar niet meer naar de zee maar naar de Zoo. De Australian Zoo, van de wereld bekende Steve Erwin (is niet meer). Een leuk dagje dierentuin met veel krokodillen en andere dieren die we ook al in het wild tegen zijn gekomen, en dus iets minder indrukwekkend waren.

Uiteindelijk kwam de dag om afscheid te nemen van het werk, want je kunt niet eeuwig blijven werken natuurlijk. De boer had voor ons nog een heerlijke afscheids bbq georganiseerd met wat mensen uit de buurt. Dat was toch wel lekker na 2weken lang non stop fastfood, soms heb je zo’n periode dat je gewoon geen zin hebt om te koken, sorry moeders.

Voor het vertrek nog even de banden vervangen en de olie verversen, want we zitten alweer op 11 duizend kilometer op de australische wegen. Dus we waren weer gereed om verder te reizen! Zo’n 100kilometer noordelijker was de bestemming, Het prachtige Fraser Island. Onze laatste nacht in de auto op het vaste land liep voor het eerst niet zo vlekkeloos. Rond 2uur snachts werd er op het raam getikt en werdt er vrij vertaald gezegt: Oprotten! binnen een half uur, anders krijg je 300dollar boete. Niek dacht dat het een droom was en zei: ja....ja oke! Mark was daarintegen wel helder en liet Niek slapen en reed de auto naar een andere plek, ergens in een park zoals gewoonlijk. Maar toen het zonnetje opkwam bleek dat we midden op een camping stonden, en helaas waren we al gespot door de eigenaar. Waardoor we als nog moesten betalen.

Eindelijk was het zover, om 3 uur in de middag hadden we onze meeting in het hostel en zouden de groepen bekend worden gemaakt voor Fraser Island. Het zijn in totaal 4 groepen en iedere groep krijgt zijn eigen jeep mee, zonder gids! Onze groep bestond uit twee canadeze meiden, een engelse meid, een duitse jongen en nog twee zweedse jongens die nog nooit van het begrip kaart lezen hadden gehoord! Zij waren namelijk de enige twee in de groep die 21 jaar of ouder waren, en alleen dan mocht je de auto besturen. Wat bij ons soms enige irritatie opwekte, als we weer eens verdwaald waren op een eiland waar maar 8 wegen zijn, aangezien wij al foutloos vanaf Adelaide tot Fraser eiland zijn gereden.

Maar goed naar een half uur op de boot kon het avontuur beginnen! Fraser eiland is het grootste zandeiland van de wereld en staat in de top vijf van de mooiste eilanden van de wereld. Naar een uurtje racen in de jeep waren we bij lake mackenzie, dit meer is net zo helder als kraan water en is heerlijk om in te zwemmen. Hier hadden we ook onze eerste kennismaking met de dingo’s. Dit zijn wilde honden die soms iemand verscheuren in Australie, en waarvan er enkele honderden leven op het eiland. Na nog een paar mooie plekjes bezocht te hebben zijn we naar ons campingplekje gereden midden in het bos omringt door een hek voor de dingo’s. Hier moesten we onze tentjes opzetten en koken. Na het eten werden de nodige biertjes en wijntjes gedronken wat uiteindelijk voor een erg gezellige avond zorgde, met nog bezoek van de dingo’s die onze jeep wel een mooi plekje vonden om in te slapen.

De volgende dag weer vroeg eraf om de mooiste plekjes van het eiland te bekijken. Om 8 uur zat iedereen alweer gereed in de jeep. Na het bekende scheepswrak en een paar andere bezienswaardigheden zijn we naar de camping plek gereden voor de komende nacht. Een erg mooie plek op het strand. Wat voor ons de gelegenheid gaf om de jeep even te lenen en even rond te racen op het strand met 100km/ph. Nog voor het vertrek bij het hostel werden de chaufeurs verteld absoluut niet in zeewater te rijden omdat het zoute water niet zo goed is voor de gemiddelde auto. Dan zouden we de borg van enkele honderden dollars verliezen. Maar goed, Mark wou even stoer kijken voor de foto en zag daarom een golf die vrij snel het strand naderde helemaal over het hoofd. Wat een natte auto opleverde en een boze reactie van het ongeloofelijke zeurderige engelse meisje uit de groep.

Maar naar weer een erg gezellige avond rond een kampvuur, en in de morgen een flinke regenbui. (waar wij wel blij mee waren aangezien de auto nogal onder het zout zat). Was de laatste dag aangebroken. Een dag die 1 groep liever zou vergeten. Ze hadden namelijk twee bomen over het hoofd gezien waardoor de jeep niet meer in staat was om te rijden, en 1 van de groepleden met de helicopter moest worden afgevoerd. Het lullige was dat de bestuurder een meisje 19jaar eigenlijk ook nog niet mocht rijden. Gelukkig was er een aardige Duitse jongen die de schuld op zich wou nemen.

Weer terug in het hostel werden ’s avonds onder het genot van wat drankjes alle spannende verhalen nog eens verteld. De volgende dag zijn wij weer verder gereisd met drie Engelse jongens die we tijdens onze Fraser trip hadden ontmoet. Hier hebben we nog een paar gezellige avonden mee gehad tot Airlie Beach.

Wij zijn inmiddels in Noord Queensland tussen de krokodillen. In de plaats Townsville het plan is om in deze week door te reizen naar Cairns. En onderweg hiernaartoe nog wat mooie nationale parken te bezoeken. Jullie zullen de nieuwe belevenissen wel weer horen de volgende maand!