Wanaka-Queenstown-MtCook-Christchurch

Lieve lezers,
Hier weer een update van onze belevennissen in het o zo mooie Nieuw Zeeland. Het zal tevens ook ons laatste verhaal zijn vanuit NZ, omdat we morgen (woensdag ) zullen vertrekken naar het veel warmere Australie. Hier zullen we voor een onbepaalde tijd blijven. Onze reis zal beginnen in Adelaide, waar een achteroom van Niek Bern woont, IDEAAl dus! Maar eerst even weer terug in de tijd! Wat hebben we nog gedaan de laatste weekjes in NZ. . .


Wanaka!
Om 8 uur ’s morgens werden we gewekt door het vreselijke geluid van de wekker om ons klaar te maken voor de reis naar Wanaka. Naar een uurtje gereden te hebben kwamen we aan bij lake Matheson wat ook wel het mirror lake genoemd wordt. Je hebt hier een ongeloofelijk mooi uitzicht op de hoogste berg van Nieuw Zeeland en op een mooie heldere dag kan je de weerspiegeling hiervan zien in het water. Jammer genoeg komt dit beeld maar zelden voor en zit de top van de berg verstopt achter de wolken. Hadden wij even geluk dat het toch heel erg mooi weer was! Wat later nog zorgde voor jaloerse reactie van mede backpackers Dus na een paar prachtige foto’s gemaakt te hebben gingen we verder naar de zogenoemde bluepools. Dit zijn verschillende ijskoude meertjes met blauw water, erg mooi om te zien. Natuurlijk zijn er altijd een paar stoere jongens die zich weer willen bewijzen door in het water te springen en er vervolgens weer uitkomen met een verschrompeld pikkie. De eindbestemming was nog een uurtje rijden, hier aangekomen hebben we ingecheckt en het stadje verkend zoals gewoonlijk, ’ s avonds zijn we nog uit geweest het was ook zaterdag avond! De volgende morgen eerst lekker uitgeslapen om ons vervolgens voor te bereiden op een mooie wandeltocht. En dat was het! Het plaatste ligt namelijk aan een van de grootste meren van NZ wat voor een paar mooie wandeltochten zorgt. Met mooie uitzicht punten op het meer en het dorpje. Ergens bovenop een berg hebben nog even uitgebrakt van de zware nacht ervoor door lekker een uurtje in de brandende zon te gaan slapen. ’s Nachts hadden we een wat onrustige nacht doordat onze vrouwelijke kamergenoot nog al een grappige droom had, en daardoor ons wakker hield door hardop te lachen en te praten in haar slaap. De volgende dag hebben we weer een wandeltocht gemaakt, maar deze keer geen hoge bergen die we moesten beklimmen maar langs het meer naar een klein riviertje en een waterval. ’s Avonds kennis gemaakt met onze nieuwe kamergenoot een Zuid Koreaan. De tweede waar we echt mee hebben gepraat hier in NZ omdat het engels zo gebrekkig is van die lui, maar wat wel voor grappige gesprekken zorgt, een korte sammenvatting van onze kennismaking:

Zuid Koreaan: we joe fom?
Wij: we are from holland!
Zuid Koreaan: Holland?
Wij: yes the Netherlands
Zuid Koraan: oooooh kus hiddik!!!!
Wij: ?
Wij: ooh Guus hiddink ja.
Zuid Koreaan: was joe neem?
Wij: Mark and Niek and your name?
Zuid Koreaan: John
Wij: ? is that your real name?
Zuid Koreaan: no my real name is Pingpangtjongwokiwoki enz....

En na een paar uurtjes over cultuur verschillen te hebben gepraat begon hij mij zelfs de boobie boobie te leren een één of andere Zuid Koreaanse dans die je kunt gebruiken om vrouwen te versieren. Dit was onze laatste avond alweer in Wanaka morgen zullen we naar Queenstown vertrekken!

Queenstown (De stad van de adrenaline)
Onderweg naar Queenstown gingen we eerst naar Puzzling World met een, ja zeker een openlucht doolhof. Nadat we daar snel door heen waren gerent met de nodige moeite uiteraard zijn we naar binnengegaan voor het huis van de illusie, Illusie zegt het al een beetje natuurlijk, alles lijkt net even anders dan dat het in werkelijkheid is. Zo val je ineens om terwijl je toch zeker weet dat je nuchter bent en recht staat maar wat dan anders blijkt te zijn, zeer vermakelijk. Na een paar uur rijden waren we vlak voor Queenstown bij de Kawarau Bungy Bridge, de eerste commerciele bungy in de wereld opgericht door de wereld beroemde man AJ Hackett, die de wereld deed verbluffen met zijn sprong van de eiffeltoren. Bij jullie allen niet bekend. We zijn maar gauw door gereden want een bungy van 43meter is ons veel te laag. Aangekomen in Queenstown hebben we eerst ons hostel maar eens opgezocht, dat bleek midden in het centrum te liggen met een prachtig panorama uitzicht over het strak blauwe water. Na een ondekking tocht door queenstown zijn we savonds maar opstap gegaan want het is elke avond even druk wat uiteraard niet betekend dat we elke avond opstap gingen. Het was een hele gezellige nacht met onder andere een nederlandse jongen van 18 jaar die door zijn vrienden naar Nieuw Zeeland was gestuurd om aftekikken en alleen maar kon schreeuwen wij staan 2e en jullie 1e, later bleek dit te gaan om de Nederlandse voetbal competitie waar Fc Groningen 1e stond en Nac Breda 2e. Valt nog een hoop aftekikken dacht ik zo. Na een relaxte dag vol met zon zijn we de dag erna naar Milford Sound geweest. Wat volgens de meeste mensen het mooiste gedeelte van Nieuw Zeeland moet zijn, maar dan moet het niet regenen waarschijnlijk. Maar dat wensen is het zelfde als dat je wenst dat in Nederland de hele lente + zomer lang 30graden is. Want Milford Sound is de twee na natste plek van de wereld. (wat is dan de natste plek? geen idee!) Maar de weg erna toe was zeker de moeite waard, al was het wel 5uur rijden door een natuur park zo groot als Nederland. Milford Sound is een soort fjord uitgesleten door gletjers heel echt heel lang geleden. Daar hadden we een cruise van 1,5uur met gratis lopend buffet! Flink vreten dus. Na een poosje gevaren te hebben en dolfijnen en pinguins te hebben gezien gingen we nog 10meter onderwater, in een onderwater observatie tower. Daarna maakten we ons weer gereed voor de 4uur durende terug reis naar Queenstown, even mooi als de heenreis het was ook de zelfde weg namelijk. De volgende morgen zijn we met een skilift midden in de stad hoog boven op een berg gegaan, vanaf daar had je een prachtig uitzicht over Queenstown. Boven aan kon je nog weer met een klein liftje omhoog om vervolgens met een luge een soort van rodelen alleen dan over een smal weggetje naar beneden te gaan. ’ s Avonds was het hier helloween wat hier betekend dat iedereen opstap gaat met enorme pakken van een enorm konijn tot een oud omatje. Toen brak de dag van de waarheid aan en dat was ook wel te merken want om 9uur Smorgens ging het brandalarm van het hostel. Wat we uiteraard eerst niet in de gaten hadden tot dat er ineens heel gestresst een vrouw onze kamer binnenkwam dat we direct naar buiten moesten, nog geen paniek voor ons eerst even onze haren doen totdat we onder de arm werden genomen door een vent die ons even buiten zette. Vervolgens stonden we buiten met allemaal mensen in pyjama waar onze verwachting al uitkwam het was een oefening. Maar we waren wel goed wakker voor wat ik al zei de dag van de waarheid. De dag van de bungy van 134meter. Onderweg in het busje erheen allemaal muziek van: I hit the ground beng beng, you gonna die. Maar dit bracht ons niet van de wijs. We hebben de dvd gekocht die staat op youtube:
Niek Bern: http://www.youtube.com/watch?v=AkSg-dhLw8k
Mark: http://www.youtube.com/watch?v=PeHJf8tBO4o
De beelden spreken voorzich dat dit een van de hoogte punten van Nieuw Zeeland was. De zaterdagnacht maar even weer wat biertjes gepakt met oudreisgenoten van de kiwibus die er toevallig ook weer waren. Zondag genoten van de prachtige schepping in de Queenstown gardens met een brandende zon van 25graden op ons lichaam. Eind van de middag gemidget golft om de onderlinge rivaliteit even weer aantescherpen. De laatste dag hebben we de Queenstown Hill beklommen met wederom een verbluffend uitzicht en prachtig weer.

Twizel - Mount Cook - Lake Tekapo
‘S Morgens gingen we vroeg weg richting het noorden om uit te stappen in Twizel een klein en rustig plaatsje niet zover van Mount Cook. Dat is ook de reden dat we hier stoppen. Het bijzondere van Twizel was dat we tot ’s avonds tot 10uur buiten liepen in een tshirt en de volgende morgen werden we steenkoud wakker en lag er een laag sneeuw zeer bijzonder. Een uurtje later zaten we in een shuttle richting Mount Cook nog steeds niet in de gaten dat daar geen supermarkt of pinautomaat is. Mount Cook is de hoogste berg van Nieuw Zeeland maar liefs 3754 meter hoog het dorpje ligt ongeveer 20kilometer hier vandaar met een prachtig uitzicht op de berg. Het was hier de eerste dag redelijk koud maar dat heeft ons er niet van weer houden om een wandeling te gaan doen door de sneeuw. De wandeling bracht ons 300meter de lucht in midden in de eeuwige sneeuw zonder uitzicht door de sneeuwval. De tweede dag was weer totaal anders met een heerlijk zonnetje en helemaal helder weer, totdat wij weer in actie kwamen om een wandeling te maken van 5uur naar een gletjer. Een hele mooie tocht over rivieren en gewelidige uitzichtpunten. Gelukkig klaarde het de terug weg op wat voor hele mooie foto’s zorgde. Na een gezelligeavond in het hostel en een korte wandeling de volgende dag,( ja we konden er geen genoeg van krijgen hier.) Gingen we richting Lake Tekapo waar we pas laat aankwamen.


Christchurch
Dit zal onze laatste plaats zijn voor we vertrekken naar Australie! We blijven hier vier nachten. Het is een stad met bijna 370 000 inwoners, redelijk groot dus. Maar hoe zijn we hier terecht gekomen, sja dat is misschien wel een grappig verhaal. We reizen inmiddels al meer dan 6 weken met de kiwi experience door NZ zonder enige problemen. Maar toen we in lake Tekapo de kiwi’s belden om 2 plekken te reserveren kregen we te horen dat de bus voor de volgende dag vol zit! En dat er zondag geen bus rijdt en dat de bus van maandag ook al vol zit!! Een klein probleem dus omdat we al wel voor de overnachtingen in Christchurch hadden betaald en omdat we daar nog wel even wat dingetjes moeten regelen voor ons vertrek naar Australie. Nu zijn er wel lokale bussen tussen Lake Tekapo en Christchurch maar die kosten 35 dollar p.p. het probleem was dat we nog maar 30 dollar hadden samen, omdat we er te laat achter kwamen dat er geen pinautomaten waren in Mount Cook en Lake Tekapo. Dus zat er nog maar één ding op: Hitchhiking of in het Nederlands wel liften genoemd, ongeveer 300km. Na dat we een stuk papier hadden geregeld en een stift moesten we alleen nog een mooi plekje vinden om te staan. Die hadden we snel gevonden, we hadden onze tassen nog niet van de rug en het bord amper omhoog toen de eerste camper al voor ons stopte. Een klein campertje met als inzittende een hele grote vrouw een kleine man die twee keer in die vrouw paste en een klein babytje van 14 maand oud. Super aardige mensen, die ons wel een aardig stuk in de richting wouden mee nemen. Later hebben we nog samen wat met deze mensen een snelle snack gegeten. Nadat we gedropt werder in een klein plaatsje konden we het weer proberen, na ongeveer 5 minuten stopte er een grote rode discobus! Snoei harde muziek en, ja alweer een dronken chauffeur! In de bus zaten nog twee andere jongens afkomstig uit Mexico. Na een best wel spannende rit en het zweet in je bilnaat werden we afgezet bij een dorpje ongeveer 20km voor onze eindbestemming. Bord weer omhoog en afwachten, ook deze keer hoefden we maar 2 minuten te wachten toen er een afgetrapt wit busje stopte met als inzittende twee schaapscherende Maori’s een man en een vrouw van rond de 30. Ze kwamen net van een wedstrijd schapen scheren en waren bijna kampioen geworden van NZ, maar net niet helemaal. Hun werk bestaat uit rondreizen door het land om in verschillende gebieden schapen te scheren, en daar zijn er 45 miljoen van, dus dan zit je niet zo zonder werk, economische crisis ofniet! De prijs is 1 dollar per schaap, dus als je allemaal bij langs bent geweest heb je de schaapjes wel op het droge! Best interessant. later vertelde de man nog dat hij alcoholist is en dat hij 50 biertjes per dag dronk, ik ben benieuwd hoe die schapen er dan nog uitzien maargoed. Aardige mensen die speciaal voor ons wouden omrijden om ons midden in het centrum af te zetten. Nadat we hadden ingecheckt in het hostel hebben we even rond gelopen in de stad.’ s Avonds zijn we weer op stap geweest het was een gezellige avond. De volgende dag lekker uitgeslapen en al onze kleren gewassen. Vandaag zijn we even wat dingen aan het regelen voor onze reis zoals vliegtijden checken en tickets uitprinten, en om ons laatste verhaal te schrijven natuurlijk! Het thuisfront wil ook wat! Bedankt voor de berichtjes, smsjes of mailtjes bij de voorgaande verhalen, leuk om wat van de mensen te horen uit het nu zo koude Nederland.